در اين مطالعه، پس از بررسي مباني نظري موجود در مباحث تجارت بين‌الملل در خصوص آثار ايجاد يك موافقتنامه ترجيحي تجاري منطقه‌اي با استفاده از يك مدل تعادل جزئي تحت عنوان "اسمارت" اثرات ايجاد يك موافقت‌نامه‌ي ترتيبات تجاري ترجيحي (PTA) بين اعضاي D8 (ايران، تركيه، پاكستان، بنگلادش، اندونزي، مالزي، مصر و نيجريه) بر جريانات تجاري، تراز بازرگاني، درآمد تعرفه‌اي و هم‌چنين رفاه در ايران مورد بررسي قرار گرفته است. اين بررسي در قالب مفاهيم ايجاد تجارت و انحراف تجارت تحت دو سناريوي كاهش سراسري تعرفه‌اي بين اعضاي D8 به ميزان 15 و 30 درصد انجام شده و نتايج آن در سطح كل به تفكيك گروه‌هاي كالايي در سطح كدهاي دو و شش رقمي HS شبيه‌سازي شده است، هم‌چنين اثرات انعقاد موافقت‌نامه‌ي مزبور بر صادرات و واردات ايران به تفكيك مواد خام، كالاهاي مصرفي، واسطه‌اي و سرمايه‌اي نيز مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است.