سومين شمارگان از مجموعه‌ي حاضر، دربردارنده‌ي مقالاتي است ذيل اين عناوين: "در جست و جوي كسب اقتدار/ ترجمه‌ي خسرو پارسا"، "درباره‌ي پيامبران و تخير/ ترجمه‌ي هما صادقي"، "درباره‌ي شعر و موسيقي/ ترجمه‌ي احمد محيط"، "هيپنوتيزم/ ترجمه‌ي شيوا دولت‌آبادي"، "اسكيزوفرني/ ترجمه‌ي عبدالرحمان نجل رحيم"، "طلايه‌دارهاي علم/ ترجمه‌ي رضا نيلي‌پور" و "سخن پاياني/ ترجمه‌ي رضا نيلي‌پور". براي نمونه در بخشي از مقاله‌ي سوم با عنوان "درباره‌ي شعر و موسيقي" مي‌خوانيم: "نخستين شاعران، خدايان بودند. سرايش با ذهن دو جايگاهي آغاز شد. لااقل در مرحله‌ي ويژه از تاريخ، سويه‌ي خدايي ذهنيت باستاني ما در بيش‌تر موارد و شايد هميشه با زبان شعر، سخن مي‌گفت. از جمله شواهد اين امر، اين است كه همه‌ي افرادي كه ذهن آن‌ها تا زمان رسيدن به دوران ذهن آگاه، هم دو جايگاهي باقي مانده بود، به گاه سخن گفتن درباره‌ي سويه‌ي قدسي ذهن و يا استفاده از اين سويه‌ي ذهن خود، زبان شعر را به كار گرفته‌اند. بر اين اساس، آواز خواندن، كاركردي است كه اصولا به نيمكره‌ي راست مغز، تعلق دارد. شاعر امروز دچار سردرگمي است. روزگاري بود كه زبان ادبي و سخن گفتن باستاني با همان شكوهي كه شعر راستين بايد از آن سخن بگويد به مدد او مي‌آمد، اما طبيعت‌گرايي برگشت‌ناپذير، خدايان شعر را بيش از پيش به درون شب تاريك نيمكره‌ي راست، پس رانده است و ما به گونه‌اي نااميد در جست وجوي‌مان براي اقتدار "تغيير كننده‌ي الهامي نامنتظر" مانده‌ايم و الهام در تلاش براي فهم مي‌گريزد، تا به آن جا كه انگار هرگز در آن جا نبوده است".