در داستان "چه كسي پنير مرا برداشت؟" با تمثيل ساده‌اي حقايق عميقي در اداره تغييرات زندگي انسان‌ها بازگو شده است.
اين داستان داراي چهار شخصيت است كه در يك "ماز" (Maze ) به سر مي‌بردند، آنان در جست و جوي پنيري هستند تا خود
را سير كنند. دو شخصيت داستان، موش و دو شخصيت ديگر دو آدم كوچولو هستند. پنير استعاره‌اي است از آن چه ما در زندگي خواستارش هستيم، نظير شغل خوب، ارتباط عاشقانه درست، پول و دارايي، رفاه و سلامتي و آسايش روحي. منظور از
Maze نيز مكاني است كه ما در آن به دنبال آن چه در زندگي خواهانش هستيم جست و جو مي‌كنيم.