ع‍ن‍وان اص‍ل‍ي: Frontier nomads of Iran.
معرفي مختصر كتاب
كتاب حاضر بر پايه‌ي پژوهش‌هاي ميداني و تحقيقات مفصل كتابخانه‌اي به بررسي تاريخ سياسي و اجتماعي يكي از اتحاديه‌هاي بزرگ ايلي ايران يعني شاهسونهاي آذربايجان اختصاص دارد. شاهسون نام تعدادي از گروه‌هاي ايلي است كه از دوران صفويه در بخش‌هايي از شمال غرب ايران به ويژه مغان و اردبيل به سر مي‌بردند. احتمالا مهم‌ترين وجه تمايز شاهسون‌ها از ساير گروه‌هاي ايلي ايران، نظام منحصر به فرد مرتعداري بوده است. در اين كتاب ابتدا از خاستگاه شاهسون‌ها و چگونگي شكل‌گيري و ظهور اتحاديه‌ي طوايف شاهسون از اواخر دوره‌ي صفوي تا اوايل دوره‌ي قاجار و به ويژه در دوره‌ي نادرشاه سخن رفته است. سپس مناسبات شاهسون‌ها با دولت‌هاي ايران، روسيه و قدرت‌هاي محلي در قرن نوزدهم ميلادي و نقش اين ايل و رويدادهاي سياسي ايران در دوره‌ي قاجار بررسي شده، هم چنين دگرگوني‌هاي اجتماعي و سازمان سياسي ايل و در نهايت علل فروپاشي اتحاديه‌ي ايلي در دوره‌ي پهلوي به تفصيل بحث شده است. در پايان به مولفه‌هاي تاريخ و هويت شاهسون‌ها توجه شده و نشان داده مي‌شود روايت‌هاي طبقات مختلف مردم (شاهان، امرا، روساي طوايف، نظاميان و طبقه‌ي رعيت) از عناصر هويتي و خاستگاه شاهسون‌ها، تفسير و دريافت‌هاي متفاوتي از تاريخ و هويت شاهسون‌ها را موجب شده است.