‏‫عنوان اصلي : ‭The modern prince, and other writings,1957.

امير نوين، امير ـ اسطوره‌، نمي‌تواند آدمي واقعي و فردي مشخص باشد، فقط مي‌تواند يك سازمان (ارگانيسم) باشد. امير نوين يك عنصر پيچيده‌ي اجتماع است كه در آن اراده‌ي جمعي كه به رسميت شناخته شده و تا حدي در عمل، خود را نشان داده است رفته‌رفته شكل مشخص به خود مي‌گيرد. تكامل تاريخ، اين ارگانيسم را پديد آورده و آن حزب سياسي است: اولين هسته‌ي حاوي نطفه‌هاي اراده‌ي جمعي كه مي‌كوشد عام و تام باشد. لازم است كه در امير جديد از اراده‌ي جمعي و به طور كلي اراده‌ي سياسي به معناي امروزي كلمه، تعريفي عرضه كرد: اراده به معناي آگاهي كارآمد نسبت به ضرورت تاريخي. بخش مهمي از امير نوين بايد به امر اصلاح فكري و اخلاقي يعني مساله‌ي دين يا جهان‌بيني اختصاص يابد. شهريار نوين بايد خواستار و سازمان‌دهنده‌ي رفرم فكري و اخلاقي باشد و چاره‌اي جز اين ندارد؛ يعني بايد زمينه‌اي براي اكتشاف آتي اراده‌ي جمعي ملي ـ مردمي در راستاي تحقق شكل والا و تام تمدن امروزي فراهم آورد. در سراسر كتاب، ماكياول به اين بحث مي‌پردازد كه امير چگونه بايد باشد تا مردم را به سوي بنيانگذاري يك دولت جديد، رهبري كند. در پايان كتاب، ماكياول خود با مردم در مي‌آميزد، به هيات مردم (نه با مردم به مفهوم عام كلمه بلكه مردي كه توانسته با استدلال علمي متقاعدشان كند) و به صورت سخنگوي آگاهشان درمي‌آيد. "شهريار جديد" نامي است كه نويسنده بر اجتماعي روشنفكران طبقه‌ي كارگر نهاده است. برخي از مطالب كتاب عبارت است از: علم سياسيت (ماكياول و ماركس)؛ عناصر سياست؛ حزب سياسي؛ بعضي جنبه‌هاي نظري و عملي اكونوميسم؛ سياست در حكم علمي مستقل؛ درباره‌ي بوروكراسي؛ قضيه‌ي نسبت‌هاي ثابت؛ تداوم و سنت؛ خودجوشي و رهبري آگاهانه؛ و لونتاريسم (داوطلبي‌گري) و توده‌هاي اجتماعي.