تورج اتابكي: از شناسه‌هاي تاريخ‌نگاري كارگري نوين، بسنده نكردن به كنشگري كارگري و تدوين و تحليل بود و باش كارگران است. تاريخ‌نگاري كارگري وام‌دار تلاش همهٔ آناني است كه با ثبت زندگي روزمرهٔ كارگران، به گسترش اين سويه از تاريخ‌نگاري ياري مي‌كنند. «زنده‌باد كارخانه» از شمار چنين تلاش‌هايي است.
آصف بيات: درحالي‌كه علاقه به مطالعهٔ مسائل كارگري در سال‌هاي اخير افزايش يافته، تصوير واقع‌گرايانه از قلمرو كار و كارگر به‌ندرت يافت مي‌شود. اين كتاب بديع با تلفيق متن و تصوير به درك زندگي كارخانه‌اي روح تازه‌اي دميده است.
بخشي از جستار: اجراي چهار سياست كليدي دولت در زمينۀ مناسبات كارفرمايان با كارگران طي سال‌هاي پس از انقلاب باعث مي‌شده‌اند كه توان چانه‌زني كارگران در بازار كار و محل كار به‌شدت كاسته شود و رابطۀ قدرت طبقاتي ميان كارفرمايان و كارگران در زمينۀ شرايط كاري كارگران به نفع كارفرمايان و به زيان كارگران تغيير كند: يكم، موقتي‌سازي قراردادهاي كاري ميان كارگران و كارفرمايان كه امنيت شغلي بخش اعظم نيروهاي كار را به‌شدت كاهش داده است؛ دوم، ظهور شركت‌هاي پيمانكاري تأمين نيروي انساني كه رابطۀ حقوقي بلاواسطه بين بخشي از نيروهاي كار و كارفرمايان مستقيم‌شان را به زيان نيروهاي كار قطع كرده است؛ سوم، خروج بخش‌هاي وسيعي از نيروهاي كار از شمول برخي يا كليتِ مواد قانون كار كه نيروهاي كار را از چتر حمايتي قانون كار متناسباً محروم كرده است؛ چهارم، ممانعت از تأسيس تشكل‌هاي مستقل كارگري.