عنوان اصلي:.The aesthetics of the oppressed, c 2006
معرفي مختصر كتاب
هنر بخشي از فرهنگ است چرا كه فرهنگْ خودِ انسان است. و همين بخش از هستي اوست كه انسان را انسان مي‌كند. وجه تمايز ما و حيوان همين است. هنرمند براي ساختن فرهنگ، براي آفريدن بايد آزاد باشد كه آنچه را مي‌خواهد، انجام دهد. اگر تسليم بازار شود، اگر قواعد آن را بپذيرد و از آفرينندگي دست بكشد، از هنرمند بودن انصراف داده است. من آن دسته از تاجراني را كه از كسب‌وكار خود هنر مي‌سازند ستايش مي‌كنم و به همين ترتيب براي هنرمنداني كه از هنر خود تجارت مي‌سازند متأسفم. و در اين جهان در حال جهاني‌شدن، هنر و فرهنگ به سبب قدرتشان از ما ربوده شده‌اند و در خدمت همان هدف تجاري يعني سود بيشتر درآمده‌اند. ... مي‌دانيم كه جوامع از طريق ساختارهايي متعارض پيش مي‌روند: پس چطور مي‌توانيم بپذيريم كه در اين تعارضات و درگيري‌هايي كه چه خوشمان بيايد و چه نيايد بخشي از آن هستيم نوعي معافيت براي آدم‌هاي خيلي نجيب و پاك وجود دارد؟ چنين چيزي در كار نيست، ما همواره يا متحد سركوب‌شدگانيم يا شريك سركوبگران.