عنوان اصلي:Adam Smith in Beijing : lineages of the twenty-first century,2007.
معرفي مختصر كتاب
همه داعيه‌داران ليبراليسم و نئوليبراليسم و مدافعان سرسخت سرمايه‌داري و بازار آزاد، همان‌ها كه بازار آزاد و قواعدش را همچون وحي مُنزَل مي‌دانند، همواره براي مدعاهايشان پيرامون لاتغيربودن اصول بازار آزاد، پاي «آدام اسميت» را پيش مي‌كشند. نام اين فيسلوف و اقتصاددان در تمام دو سده‌ي اخير به‌عنوان بزرگ‌ترين نظريه‌پرداز ليبراليسم از سوي صاحبان و سردمداران جهان شنيده شده و او را برابر ماركس و ماركسيسم قرار داده‌اند. هر وقت خواسته‌اند حقوق سرمايه‌داران و صاحب‌منصبان را صيانت كنند و بگويند كه تنها راه نجات جامعه و اقتصاد، حفظ حقوق اين جماعت است، آراي اسميت را ذكر كرده‌اند و تفسيرهاي خودشان از او و «ثروت ملل»اش را ارائه داده‌اند. كتاب «آدام اسميت در پكن: تبارهاي قرن بيست‌ويكم» با پيش كشيدن خوانشي كاملا متفاوت از اسميت و نظرياتش، پرسش‌هايي را برابر همه نئوليبرال‌ها و حاميان اقتصاد نئوكلاسيك و...، گذاشته كه قابل تأمل است. «جوواني اريگي»، نظريه‌پرداز بلندآوازه‌ي ايتاليايي در اين كتاب، كل برداشت نئوليبرال‌ها از عبارت «دست پنهان بازار» اسميت را كج‌فهمي و بدفهمي مي‌داند و استدلال مي‌كند كه به عكس همه تفاسير پيشين، اتفاقا بسياري از نظريات اين اقتصاددان اسكاتلندي ضديت تمام و كمالي با سرمايه‌داري دارد. «آدام اسميت در پكن: تبارهاي قرن بيست‌ويكم» همه آن تعبيرها و نسبت‌هايي كه به اسميت داده‌اند و قواعد بازار را همچون جاذبه نيوتون فرمول‌بندي كرده‌اند، رد مي‌كند و با ادله‌هاي فراواني نشان مي‌دهد كه اين فيلسوف اخلاق‌گرا حامي كارگران بود و جنبه‌هاي اجتماعي، زيستي و اخلاقي را مهم‌تر از همه قوانين و قواعد مي‌دانست و اين تقسيم كار و تخصصي شدن آن را كه به نابودي زيست اخلاقي و معنوي كارگران منجر مي‌شود، تقبيح مي‌كرد.