موضوع اصلي كتاب حاضر، تطبيق، بررسي و تحليل افسانه‌هاي ايراني با مباني اساطيري است، و از «هزار افسانه دوران هخامنشيان و اشكانيان كه منبع اصلي «هزار و يكشب» است تا افسانه‌هاي رايج در فرهنگ مردم را در برمي‌گيرد؛ از هزار و يك‌شبي كه به عقيده بورخس بزرگ‌ترين داستان‌ها در تمام زمان‌هاست و مظهر درآميختگي رمز و نماد با عاطفه و تفكر و تخيل انسان است، تا قصه‌هاي عاميانه‌اي كه به زبان ساده و رايج روزگار از نسلي به نسل ديگر انتقال‌يافته و سنت شفاهي قصه‌گويي (نقالي) را پديد آورده‌اند.