در فصل اول كتاب حاضر، نظامهاي همكاري و مفاهيم و تعاريف؛ چگونگي و چرايي همكاري مراكز اطلاعاتي به تعبير نظريه بازيها؛ اهداف، مراحل، اركان، و انواع همكاريها مطرح شده است. در فصل دوم، تاريخچه همكاري و طرحها و برنامههاي ملي و بينالمللي در خارج و در ايران موردبحث واقع شده و نقش سازمانهاي بينالمللي در ترويج همكاري و مشاركت بازگشوده شده است. در فصل سوم، مباحث فناورانه و جايگاه آن در ارتقاي سطح همكاري و مشاركت و مبنايي براي ورود به جامعه اطلاعاتي به بحث گذاشته شده است. در فصل چهارم، مبحث شبكه و شبكهسازي بازگشوده شده و ضمن بيان انگيزههاي ايجاد شبكه، اهداف، مزايا، انواع، اجزاء و عناصر، و ريختشناسي شبكه و ويژگيهاي موردتوجه در طراحي شبكهها، وظايف شبكه و شاخصهاي و معيارهاي مختلف دستهبندي شبكهها و استانداردها و پروتكلهاي تبادل اطلاعات، راهبردهاي ايجاد و توسعه شبكه مبادله اطلاعات و نحوه ارزيابي عملكرد آن موردبحث قرار گرفته است. فصل پنجم نيز به ملزومات همكاري و مشاركت نظامهاي اطلاعاتي ازجمله تعديل ساختارها، سرمايهگذاريهاي مالي، منابع، فناوريهاي موردنياز، نيروي انساني، نظام ملي اطلاعرساني اختصاص يافته و ضمن معرفي اجزاء و عناصر نظام ملي اطلاعرساني، جايگاه كتابخانه ملي در نظام ملي اطلاعرساني را موردبحث قرار داده است.