در پژوهشهايي كه در راستاي برنامهريزي زمان كاركنان حوزه مراقبت سلامت صورت گرفته است، تاكيد شده كه برنامهريزي زمان كاركنان بايد از انعطاف پذيري لازم براي پاسخگويي كاركنان، انتظارات بيماران و اهداف مديريتي برخوردار باشد. در كتاب حاضر به چالشها و روندهاي پژوهشي در حوزه برنامهريزي زمان كاركنان مراقبت و سلامت پرداخته شده است، الگوريتمهاي مدرن بهينهسازي فازي كه از روشهاي بيولوژيكي و زيستي الهام گرفتهاند مورد بررسي قرار گرفته و كاربرد اين الگوريتمها در برنامهريزي زمان كاركنان مراقبت سلامت ارائه شده است.