سياست خارجي به يك معنا عبارت است از استراتژي‌هايي كه دولت‌ها جهت كسب اهداف خود در عرصه بين‌المللي اتخاذ مي‌كنند. در بحث استراتژي، نظريه‌پردازان روابط بين‌الملل و سياست خارجي به ابزارهاي سياست خارجي از يك سو و سمت‌گيري‌هاي آن از سوي ديگر مي‌پردازند. در كتاب حاضر مسائلي چون اهداف سياست خارجي، ابزار آن، نحوه تصميم‌سازي و تصميم‌گيري، تحليل توانايي‌ها و مقدورات و تأثير ساختار محيط بر سياست خارجي بررسي شده است.