سازمان رسانه‌اي به مثابه مسيري براي ايجاد ارتباط، مي‌تواند علاوه بر تأمين نياز روحي انسان، يك بنگاه اقتصادي تلقي شود و به توليد محصولات اقدام كند، محصولاتي كه بخشي از آن را مي‌تواند در عرضه مستقيم به فروش برساند و بخشي ديگر را در تعاملات و روابط قدرت در جامعه به عنوان دارايي در گردش عرضه كند. سازمان‌هاي رسانه‌اي در عصر حاضر با ويژگي‌هاي متمايزي همراه هستند، به گونه‌اي كه اداره اين سازمان‌ها با ساير سازمان‌ها تفاوت چشمگيري دارد. در كتاب پيش رو مباني و اصول مديريت رسانه و نحوه سياست‌گذاري در آن تشريح شده است.