,"«ترجمانالاشواق» يا «مفسر آرزوها و اميال» ابن عربي به عنوان يكي از مهمترين آثار ادبي تصوف در كنار نوشتههاي بزرگترين شعراي فارسيزبان قرار دارد. ابن عربي به نوشته خودش، در مكه در مجلس درس يكي از استادان، «نظام»، دختر زيبا و داناي شيخ را ديده و زيباييهاي ظاهري و معنوي نظام در وي اثر كرده، دلباخته او شده و اين دلباختگي الهامبخش او در سرودن اشعار عارفانه و عاشقانه ترجمانالاشواق شده است. ظاهر اشعار ترجمانالاشواق با مفاهيم متداول در زندگي متعارف انسانها پيوند دارد، اما ابنعربي در شرح آن، اشعار را با معاني عرفاني ربط داده است."