,"«تصوير عفيف زن در نگارگري اسلامي، برآمده از كرامت و منزلتي است كه وجود زن در تفكّر اسلامي به آن شناخته مي‌شود. نگارگران ايراني همچنون اديبان اين سرزمين، وجود زن را كه مظهري از جمال الهي به نحو اخص در اين عالم است، محملي براي بيان مغازلات خود با پروردگار عالم دانسته و به زبان مجاز، او را تمثيلي از لطف و صفاي معبود برشمرده‌اند.» كتاب حاضر پژوهشي در خصوص نگاه نگارگران قديم به موضوع تصوير زن است. در اين اثر، ويژگي‌هاي تصويري زنان در نگاره‌ها، از جوانب مختلف بررسي شده است. نويسنده به بررسي ويژگي‌هاي معنوي زنان نمونه از منظر اسلامي، عرفاني و ادبي پرداخته و بر مبناي آن، بيان مي‌كند كه چگونه ويژگي‌هاي ظاهري و باطني به نمايش درآمده از اين زنان در نگاره‌هاي اصلي تاريخ نگارگري ايران، اين اوصاف را بازنمايي كرده است."