,"كتاب حاضر، در ميان آثار «زيگموند فرويد» و از ديد تاريخ روانكاوي جايگاه ويژهاي دارد. اين كتاب زمينة استفادة نظريهپردازان اجتماعي گوناگون را از روانكاوي فراهم ساخته است. فرويد نهتنها براي فهم پديدهاي اجتماعي چون همبستگي گروهي از روانكاوي بهره ميجويد؛ بلكه به تأثير امر اجتماعي در حيات دروني خود نيز معترف است. فرويد در اين كتاب با دقّتي استادانه، پيوندهايي را كه منجر به شكلگيري و تداوم توده ميشود ترسيم كرده است."