,"«وحدت موضوعي ريشه‌دار در حكمت و معرفت جهاني است و انديشه و حكمت وحدت قرن‌هاست كه در جهان مطرح بوده است؛ امّا هيچ‌گاه و در هيچ برهه‌اي از زمان به اندازة امروز اسباب و امكانات اجتماعي و فناوري لازم براي شناخت و توسعة آن در جامعه و جهان فراهم نبوده است.» نگارنده در اين اثر به موضوع وحدت پرداخته و پس از ذكر گفتارهايي دربارة جهان‌شناسي وحدت، نظام اجتماعي وحدت‌مدار را مورد بررسي قرارداده و موضوع وحدت اديان را مطرح كرده است. وي با تأمّل در فلسفه، حكمت و روان‌شناسي معاصر، بهترين راه معرفت براي زندگي سعادتمند بشري و گسترش نوع‌دوستي و خيرخواهي همگاني را در وحدت يافته است."