توسعه پايدار و مداوم منابع و سرمايه‌هاي انساني سازمان‌ها، مستلزم تعريف و تقبل تعهدات متقابل فرد و سازمان است. از يك سو خودآگاهي و خودارزشي فرد، زمينه خودانگيزشي، خودآغازگري و خودمسئوليت‌پذيري وي را پايه‌ريزي مي‌كند و از جانب ديگر، سازمان با حمايت و هدايت خودتوسعهاي افراد، زمينه مساعدتري براي توسعه متقابل فرد و سازمان فراهم مي‌كند. در كتاب حاضر برنامهريزي توسعه فردي مورد مطالعه قرار گرفته است.