"در اين اثر، ابتدا تصويري از شعر دوره صفويه و بازگشت ادبي به دست داده شده، سپس چشماندازي از دوره بيداري در آغاز دوره قاجار ارائه ميگردد .در اين بخش، از چگونگي حكومت استبدادي ايران، جنگهاي ايران و روس، نفوذ كشورهاي بيگانه، رواج روز افزون فقر و پريشاني در ميان مردم، مقوله چاپ و روزنامهنگاري، آشنايي ايرانيان با دنياي غرب، و تحول آنان، سخن رفته است .نگارنده پس از بررسي انقلاب مشروطه و پيآمدهاي آن، شرح حال و نمونههايي از آثار نامآوران شعر دوران انقلاب و تاثير آن را در شعر معاصر باز نموده دگرگونيهاي شكل و مضمون، به ويژه جايگاه طنز انتقادي ـ اجتماعي در پهنه شعر فارسي را بررسي كرده، همچنين از تجديد حيات ترانهسرايي و سرانجام تجدد ادبي سخن به ميان آورده است .نويسنده در پژوهش مسير شعر پس از كودتاي سال 1299ش برخي ديدگاههاي هواداران شعر سنتي يا آزاد را ذكر نموه آن گاه پس از ارزيابي شعر آزاد به شرح حال و بررسي آثار شاعران بعد از سال 1320ش اهتمام ورزيده است .نمونهاي از اشعار سرايندگان نيز در كتاب درج گرديده است ."