نگارنده در اين اثر تلاش كرده تا نقد پژوهشگرانه را در حوزة سينما، وارد ديدگاه محقّقان و منتقدان كند. مؤلف، معتقد است كه اين نوع نقد، در ميان منتقدان سينماي ايران، چندان وجود ندارد. مطالب اثر، در دوازده سكانس ـ كه هر سكانس مشتمل بر يك فصل است ـ تنظيم شده و در هر فصل، يكي از جنبههاي فيلمهاي ساخته شده در شهر تهران و يا در مورد تهران مورد بررسي قرار گرفته است. نمونهاي از سكانسهاي كتاب عبارتند از: اماكن عمومي، طبقة متوسّط شهري، تهران از دريچة طنز، آداب و رسوم، زنان شاغل تهراني و... . در سكانس افتتاحيه، به تاريخچة مختصري از ورود فيلم و سينما به تهران اشاره شده است.