كتاب حاضر به بررسي دلايل ضعف و فروپاشي يكي از مهم‌ترين نهادهاي حكومتي «قوة مقننه»؛ و به صورت خاص به بررسي عملكرد مجلس در مواجهه به انقلاب اسلامي اختصاص دارد. در اين مطالعه، فرضية اصلي پژوهش اين موضوع مي‌باشد. مجلس شوراي ملي دورة همانند دوره‌هاي قبل فرمايشي بود، اما در مواجهه با حوادث انقلاب، با انتقاد از دولت‌هاي حاكم سعي در تعديل جريان انقلاب داشت. از اين رو در اين پژوهش ابتدا با نگاهي اجمالي به مجالس قانون‌گذاري از ابتداي مجلس اول دورة مشروطيت (1324ق) تا دورة ، به روند شكل‌گيري مجالس، انتخابات، احزاب فعال، قوانين مصوب و خاستگاه اجتماعي نمايندگان پرداخته شده است. سپس انتخابات مجلس دورة با سه مبحث «روند شكل‌گيري حزب رستاخيز»، «دخالت حكومت در انتخابات» و «نتايج آن» بررسي شده است. در ادامه ضمن بررسي عملكرد جناح‌هاي سياسي مجلس ، تأثير رويدادهاي انقلاب در اين مجلس مورد تحليل واقع شده است. در پايان زندگي‌نامة نمايندگان دورة مجلس با توجه بيشتر به نمايندگان فعال آورده شده است.