كتاب حاضر دربارة نقشآفريني مردم و رويكرد آنها به انتخابات دهم رياستجمهوري اسلامي ايران نوشته شده است. مطالب اين كتاب برگرفته از دوازده موج نظرسنجي ميباشد كه دَه موج آن قبل و دو موج ديگر بعد از انتخابات دهم به صورت مستقل انجام گرفته است. در بخش نخست از اين كتابها به صورت مختصر به مباني نظري روشهاي كمّي در تحقيقات اجتماعي پرداخته شده و سپس به تاريخچة صنعت نظرسنجي در ايران و جهان و روشهاي متداول نظرسنجي و نيز روشهاي اتخاذ شده براي جمعآوري دادههاي نظرسنجيها اشاره گرديده است. در بخش دوم نتايج هر يك از دوازده موج نظرسنجي به صورت مجزا گزارش و با بهرهگيري از آنها مسائل دهمين دورة انتخابات رياستجمهوري تحليل شده است. در فصل پاياني نيز پايايي و روايي اين نظرسنجيها ارزيابي و به سؤال اصلي اين كتاب يعني «آيا در ايران ميتوان با استفاده از شيوههاي علمي دربارة مسائل سياسي و اجتماعي نظرسنجي كرده و به نتايج اتكاپذيري دست يافت؟» پاسخ داده شده است.