در اين كتاب، جنبه‌هاي نقد كثرت‌گرا بررسي شده و چند كتاب بر مبناي آن نقد گرديده است. اين اثر، مجموعه‌اي از هشت مقاله دربارة نقد پلوراليستي (كثرت‌گرا) و شرح نقاط ضعف و قوت آن است. هدف نگارنده از اين نوشتار، بيان و اثبات اين نقيصه است كه نقد در فضاي كثرت‌گرا باعث از دست دادن ديدگاه‌هاي ديگر و نقدهاي متفاوت مي‌شود و منتقد از هر ديدگاهي كه به متن بنگرد، به نكاتي توجّه كرده و به نتايجي مي‌رسد. در مقابل، منتقد از بسياري نكات ديگر و نتايجي كه از آن‌ها مي‌تواند عايدش شود، غافل مي‌ماند. بنابراين و براساس اين تعريف، نقد كثرت گران‌قدي پوزش‌خواه محسوب مي‌شود. وي در اثبات ادعاي خويش در فصل دوم كتاب سه اثر افسون‌زدگي جديد ـ هويت چهل تكه و تفكّر سيا، نقدي بر مشروطة ايران و نوپراگماتيسم را با ديدگاه كثرت‌گرايي نقد كرده و به صورت مستدل نقص‌هاي مذكور را شرح داده است.