كتاب حاضر، چكيدهاي از كتاب سه جلدي «درآمدي بر نظام حكمت صدرايي» است كه در آن، خطوط كلي مبحث «حكمت متعالية ملاصدرا»، مورد بررسي قرار گرفته است. حكمت متعاليه چون نظام «مشايي ابن سينا» و نظام «اشراقي سهروردي»، دورهاي كامل از فلسفة اسلامي است، و شامل مباحثي در: «الهيات عام و خداشناسي»، «علم النفس» و «دينشناسي فلسفي»، كه در آن، آموزههاي ديني، نظير: برزخ، حشر و معاد جسماني، بهشت و جهنم و...، را از ديدگاه فلسفي تفسير و اثبات ميكند. فصل مميز حكمت متعاليه از نظامهاي ذكر شده، مطرح كردن مسئلة «اصالت وجود و اعتباريت ماهيت» و تكية خاص بر آن در حل بسياري از مشكلات فلسفه است.