پژوهشي در زمينه «ضرب‌المثل»هاي موجود در قرآن و روايات و حکمت‌هاي قابل استخراج از آن‌ها با رويکردي ادبي و بلاغي است. در اين نوشتار ب ترتيب حروف الفبا مجموعه‌اي از ضرب‌المثل‌هايي که در کلام قرآن، پيامبر اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) و شاعران عرب وارد شده است بيان شده و مفهوم اين ضرب‌المثل‌ها و حکمت‌هايي که در آن‌ها وجود دارد شرح داده شده است. نگارنده وجه تشبيه موارد مورد نظر در اين ضرب‌المثل‌ها را بررسي کرده و منظور گوينده از بيان چنين ضرب‌المثلي را بيان نموده و برخي از اشعار منسوب به اميرالمومنين علي(ع) و کلمات قصار آن حضرت در نهج‌البلاغه را که در آن‌ها شواهد مثال زيادي وجود دارد را نيز نقل کرده و از منظري ادبي و بلاغي به تبيين ابعاد مختلف اين ضرب‌المثل‌ها و تشبيه‌ها، استعاره‌ها و کنايات موجود در کلام معصومين، قرآن کريم و اشعار شاعران معروف عرب پرداخته است.