شيخ مصلح‌الدين سعدي شيرازي در سال 606 ه. ق زاده شد. مقدمات علوم را در شيراز آموخت و سپس براي ادامه تحصيل به نظاميه بغداد رفت. چند صباحي را به مسافرت و سير و سياحت در حجاز و مكه و شامات پرداخت و پس از 30 سال به زادگاهش بازگشت و آثار بي مانند خود را در نظم و نثر خلق كرد.
“بوستان” او در ده باب نوشته شده است؛ عدل، احسان، عشق، تواضع، رضا، ذكر، تربيت، شكر، توبه و مناجات. در كتابي كه پيش رو داريد محمد مطلق به بازروايي و بازنويسي اين اثر سترگ پرداخته و آن را به زبان ساده براي مخاطبان رده‌هاي سني مختلف روايت كرده است.
اين كتاب از مجموعه “يكي بود يكي نبود” با هدف احياي متون ادبي قديمي و ارزشمند ايران و با درنظر گرفتن مخاطبان نوجوان، جوان و بزرگسال تهيه شده است. اين مجموعه به بازنويسي و بازروايي ادبيات كهن ايران اختصاص دارد و نويسندگان اين مجموعه كوشيده‌اند ساختار و زباني جديد و امروزي را برگزينند و قصه‌ها و حكايات ادبيات كلاسيك ايران رادر قالب‌هايي جديد و قابل فهم به مخاطب عام ارائه دهند.
ويژگي ديگر اين كتاب‌ها، همراه بودن متن با تصويرگري است. مجموعه “يكي بود يكي نبود” با كاغذ گلاسه عرضه شده و همه با يك سبك و سياق منتشر شده اند. اين مجموعه به سرپرستي يوسف عليخاني و با همراهي 30 نويسنده و 10 تصويرگر كشورمان فراهم آمده است. فريبا وفي، ابوتراب خسروي، سيامك گلشيري، حميدرضا نجفي، امين فقيري و محسن فرجي از جمله نويسندگان اين مجموعه هستند و سرپرست تصويرگران كتاب نيز علي بخشي است. در اين بازنويسي ها به تصحيح ها و تفسيرهايي كه اساتيد ادبيات فارسي در سال‌هاي گذشته انجام داده‌اند توجه شده و نويسندگان به همه آثار گردآوري شده رجوع كرده‌اند.