نويسنده در اين کتاب، ضمن بررسي زندگي حضرت زينب(س) و بيان خصوصيات فردي ايشان، به ارائة حديث «ام‌ايمن» ـ نام اصلي او «برکه»، دختر «ثعلبه بن عمرو» و کنيز «عبدالله بن مطلب» پدر رسول خدا(ص) است که تا زمان ازدواج حضرت رسول(ص) با خديجه؛ سرپرستي ايشان را به عهده داشت ـ پرداخته و شرح کوتاهي بر آن آورده است. همچنين زنان نهضت عاشورا معرفي و شرح‌حالي کوتاه از آنها آورده شده است. در پايان کتاب نيز قسمت‌هايي از خطبه‌هاي حضرت زينب(س) در مجلس ابن‌زياد ارائه و اشعاري در وصف ايشان به نظم در آمده است.