مروري بر تاريخ هزارساله «حوزه‌هاي علميه شيعه» و فراز و نشيب‌هاي آن از ابتداي پيدايش تا زمان پهلوي اول است. در اين پژوهش نخست دورنمايي از ساختار و تشکيلات روحانيت ارايه شده سپس سير تاريخي حوزه و روحانيت از دوران غيبت امام زمان(عج) و فراز و نشيب‌هاي آن بررسي شده است. نگارنده در همين راستا به چگونگي تدوين قرآن و حديث توسط علماي شيعه اشاره کرده و نقش آنان در تاليف و تدوين کتب حديثي و رجالي را بيان نموده است. آنگاه به تاسيس حوزه‌هاي مهم شيعي در نجف، سامرا، کربلا، قم، اصفهان، مشهد، همدان، تهران و تبريز پرداخته و تاريخچه‌اي در اين زمينه ارايه نموده است. در بخش دوم کتاب نگارنده تاريخچه‌اي از حضور علماي مسلمان از زمان پيامبر اسلام(ص) تا عصر غيبت ارايه نموده و حضور سياسي و اجتماعي روحانيت در عصر غيبت کبري به‌ويژه در دوران حکومت آل‌بويه، صفويه و قاجاريه و در عصر حکومت رضاخان اشاره کرده و حضور آنان در عرصه‌هاي علمي و سياسي را پررنگ توصيف کرده است.