موضوع اين كتاب بررسي مقدماتي اصول و مفاهيم مطرح در زبانشناسي شناختي است. كتاب براي دانشجويان رشتة زبانشناسي در مقطع كارشناسي ارشد به عنوان مقدمهاي در زبانشناسي شناختي و منبع مبنايي درسهاي «اصول معنيشناسي» و «مكاتب جديد» تدوين گرديده و مشتمل بر سه بخش است. در بخش اول به شرح اصول و مفاهيم بنيادي زبانشناسي شناختي پرداخته شده و سعي بر آن بوده كه مخاطب به وسيلة مقايسة زبانشناشي شناختي با دو رهيافت صورتگرايي و نقشگرايي با زيرساختهاي نظري اين رويكرد آشنا گردد و پيشينهاي نيز از خاستگاه و تاريخچة اين علم به دست آورده با دو بخش عمدة معنيشناسي شناختي با رويكردهاي شناختي به مطالعة دستور نيز آشنا گردد. در بخش دوم به معرفي جنبههاي مختلف معنيشناسي شناختي از قبيل طرحوارههاي تصويري، استعاره و مجاز، مقولات شعاعي و فضاهاي ذهني پرداخته شده است. در بخش سوم نيز رويكردهاي شناختي به مطالعة دستور مورد شرح قرار گرفته و دو رويكرد عمدة الگوي نظام ساختار مفهومي و دستور شناختي معرفي شدهاند.