شرح و تفسير چندين اصل و «قاعده فقهي» است. در اين نوشتار با استفاده از مستندات فقهي و عقلي به شرح و بررسي مفهوم قاعده فراغ و تجاوز، اصالت الصحه و قاعده يد پرداخته شده و حجيت و اعتبار اين اصول و قواعد نيز بررسي گرديده است. نگارنده از بيان اصل يا قاعده فقهي در دو مقام ثبوت و اثبات به تبيين مفاد آن پرداخته و موارد متعددي از کاربرد اين اصول و قواعد را در فقه اماميه بيان نموده است. وي همچنين شرايط جريان اين قواعد و اصول را نيز ذکر نموده و مجراي اصل «اصاله الصحه» را در ابواب مختلفي از معاملات بررسي کرده و اقوال برخي از فقها و اصوليان مشهور اماميه را نيز در اين زمينه منعکس و تحليل نموده است.