نويسنده در اين كتاب در دو بخش، به بررسي فرضيه‌هاي اصلي «زيگموند فرويد» (1856ـ1939م)، روان‌كاو، پرداخته است. بدين ترتيب در بخش نخست، تصوير ساده‌اي از اثر قوانين نسبي بر روي فعاليت‌هاي رواني و همچنين چگونگي وجود روان خود آگاه و ناخودآگاه و مكانيسم‌هاي رواني چون: تنازع رواني؛ بازپس‌زني و...، ارائه مي‌شود. ضمن آنكه در اين بخش روش تجزية روان براي يافتن دلايل ناخودآگاه امراض رواني و همچنين وجود جنسيت در اطفال و نقش عقدة «اوديپ» در رشد رواني تشريح مي‌شود. همة موارد ذكر شده در بخش دوم كتاب نيز با تفضل بيشتري بررسي مي‌گردد، به علاوه در اين بخش مسائل باليني‌اي چون: اضطراب و احساس عذاب وجدان و همچنين فرضيه‌هاي جديدي چون: وجود غرايز و اصل لذت‌خواهي تحليل مي‌شود. از آنجا كه هدف از نگارش بخش دوم كتاب، دفاع از روان‌كاوان غيرپزشك بوده است، فرويد در اين بخش تا حدودي دربارة ارزش درماني در روانكاوي و چگونگي درمان و عدم احتياج آن به يك دانش پزشكي وسيع توضيح مي‌دهد. لازم به ذكر است در صفحات آغازين كتاب شرح حالي كوتاه از زيگموند فرويد، آورده شده است.