حوادث پس از انتخابات دهمين دورة رياست جمهوري و عدم تمكين نامزدهاي انتخاب نشده به قانون و رأي مردم در يك نگاه، غلبة روح طاغوتي و زياده‌خواهي را جلوه‌گر مي‌سازد كه شايستة واكاوي و ريشه‌يابي دقيق‌تر است. در اثر پيش‌رو، نگارنده با نگاهي به گفتمان دوّم خرداد و راهبردهاي «ميرحسين موسوي» در انتخابات، دلايل اقبال مردم به احمدينژاد را بررسي كرده و به تنش‌هاي جبهة دوم خرداد برابر دامن زدن بر شايعة تقلّب و آشوب‌آفريني مي‌پردازد.