«صدامحسين عبدالمجيد تكريتي» در 18 ارديبهشت 1317 (28 آوريل 1937) در روستاي «العوجه»، «تكريت» در كشور عراق و در خانوادهای چوپان به دنيا آمد. پدرش پيش از به دنيا آمدن او كشته و يا به نحوي ناپديد شد و صدام به دست ناپدري خشن و نامهربانش افتاد. او به علت بدرفتاري ناپدرياش در 10سالگي از تكريت فرار كرد و به بغداد نزد دايياش «خيرالله طلفاح» رفت. در 20سالگي به حزب انقلابي و پانعربي بعث كه دايياش هم از طرفداران آن بود پيوست، و يكي از اعضاي برجستة آن شد. صدام از نخستين طرفداران وحدت كشورهاي عربي و سوسياليستي بود. در سال 1959 با ترور نافرجام «عبدالكريم قاسم»- رهبر وقت و عامل سرنگوني رژيم سلطنتي عراق ـ به شهرت رسيد و مسير زندگي سياسي وي از اين زمان رقم خورد و بعد از كنار زدن قدرتمندان از صحنة قدرت به قدرت رسيد و حكومتي بر مبناي رعب و وحشت بنا گذاشت. در كتاب حاضر داستانكهاي واقعي از زندگي صدام به كوشش مركز اسناد انقلاب اسلامي به رشتة تحرير درآمده است.