«گوهرشاد» فرزند «امير غياث‌الدين ترخالي» بود و چنگيزخان او را «ترخان» يا «آغاجي» يا «اغنجي» نام كرده بود. اميرغياث‌الدين هر غنيمتي را كه دوست داشت از درگاه چنگيزخان به دست آورده بود. او گوهرشاد را به عنوان هديه‌اي به پسر سلطان تيمور گورگاني «شاهرخ» بخشيده بود. آن دو عاشقانه در كنار هم زندگي مي‌كردند. گوهرشاد به خدا، رسولان، مردم، آباد كردن دنيا و به يادگار گذاشتن نام نيك در زندگي اعتقاد داشت. او مسجد و مدرسة گوهرشاد هرات را با معماري استاد «قوام‌الدين شيرازي» ساخت و با «يستغر ميرزا»، پسر گوهرشادآغا، با خطي خوش ايوان مقصوره را مزين كرد و نام خود را در تاريخ جاودانه ساخت. نگارنده در كتاب حاضر به شكل داستاني زندگي گوهرشادآغا را به تصوير كشيده است.