تاريخ‌نگاري با استفاده از شيوه‌هاي مدرن در فرهنگ و انديشة ايران، در سرآغازهاي آن با آيينة اسكندري تاليف «ميرزا آقاخان كرماني» به وجود آمد. كرماني با گسست از وقايع‌نگاري مورخان پيش از خود توانست با به‌كارگيري روش‌هاي نوين تاريخ‌نويسي كه مبتني بر منابع و اسناد و... است، شعر و قصه‌سرايي را از متون تاريخي خارج و به جاي آن از اسلوب عقلاني و تحليل حوادث تاريخي بهره گيرد. كتاب حاضر نوشتة «ميرزا عبدالحسين خان» معروف به «آقاخان كرماني» است كه طي يك دورة تاريخ‌نويسي درباري نگاشته شده و از كتب تاريخي درخور توجه ايران در سدة چهارده به شمار مي‌رود. به گفتة نويسنده، مجموعة سه‌جلدي كتاب مشتمل بر يك ديباچه و 12 گفتار و خاتمه است. قصد مولف آن بود كه رويدادهاي تاريخ ايران را از دوره‌هاي اساطيري تا عصر قاجاريه به رشتة تحرير درآورد. متن حاضر تنها زمان انقراض سلسلة ساساني و ظهور اسلام را دربرمي‌گيرد.