اين کتاب موضوع سرنوشت و قضا و قدر را که يکي از مباحث مهم فلسفي و کلامي است مورد پژوهش قرار داده است. نگارنده رشته سخن را با بررسي عظمت و انحطاط مسلمين و شناخت علل و زمينههاي آن آغاز ميکند. وي اين نکته را متذکر ميگردد که مساله قضا و قدر و تسليم و رضا با اعتقاد به آزادي و اراده انسان مغايرت نداشته و مجموعه نظام هستي که انسان جزيي از آن است بر مبناي نظم، قانون و اسباب و علل است. مولف در ادامه راجع به قدر و قدريان، تقدير الهي با توجه به آرا و نظريات در فرقه کلامي اشاعره و معتزله سخن گفته و آثار و عواقب اين ديدگاهها را در رخدادهاي سياسي و مقولههاي کلامي نظير تنزيه و توحيد و جبر براي مخاطبان تبيين مينمايد. نويسنده در پايان توجه خوانندگان را به برداشتهاي تاريخي و کلامي و اعتقادي مقوله قضا و قدر و ارتباط منطقي آن با علل و اسباب و تفاوت ديدگاه اسلام با مکاتب مادي در اين زمينه معطوف مينمايد.