بررسي «زبان قرآن» و دين و مسايل مربوط به آن موضوع اين اثر مي‌باشد كه با رويكردي ايجابي و مساله‌شناسانه و با استناد به مباني معرفتي ـ استدلالي، به مسايل زبان قرآن پرداخته است. نگارنده ضمن ارايه اطلاعات اساسي در حوزه زبان دين و قرآن و پاسخگويي به مهم‌ترين پرسش‌ها در اين مسايل، نقد و تحليل ديدگاه‌هاي ناهم‌خوان با مباني معرفتي و اعتقادي قرآن را نيز در نظر داشته است. وي پس از تشريح مفاهيم مربوط به پژوهش، به بيان نگرش‌هاي سنتي و جديد غرب در اين زمينه پرداخته است. وي ضمن چهار فصل: «بي‌معنايي زبان دين»، كاركردگرايي، نمادگرايي و واقع‌گرايي انتقادي، به گزارش و نقد ديدگاه‌هاي جديد غرب در قلمرو زبان دين پرداخته است.در ادامه نيز به تمايز مباني و زمينه‌هاي فكري اسلام و آيين غرب پرداخته است. فصول آينده نيز حاوي معناداري و چگونگي آن، شيوه‌شناسي، كاركردشناسي دلايل معرفت‌بخشي و حيرت‌آفريني زبان قرآن مي‌باشد. در نهايت نيز پس از بررسي «زبان چند بعدي قرآن» كريم به مساله «عصري بودن قرآن» و تاثير فرهنگ زمانه بر آن پرداخته شده و نگارنده در نهايت قايل به نزول تاريخي و حضور فراتاريخي قرآن گرديده است.