لاغري مفرط پژوهش هنر، علت اصلي زمينگيري سازمان انديشة هنر در ايران است. فرايند توليد دانش و بسط مرزهاي آن در دانشگاههاي هنر، وضع و روز شايستهاي متناسب با منزلت بلند هنر بر تارك دانش و زيست بشري ندارد. اين وضعيت و دلايل تفصيلي آن، نيازمند تدبر و تحليل گستردهاي است. كتاب حاضر پيشنهاد يك روش است كه چگونه حتي در كمترين محدودهها و بيشترين مضيقهها نيز بيشترين بهرهوريها مورد توجه باشد. بخش اول در سه فصل، مروري بر وضعيت امروز پژوهش هنر در ايران و پيشنهاد نظام ماموريت تازه و اشارتي به دستاوردهاي برجستة دانشگاه هنر اصفهان و حوزة تمدني و پژوهشي هنر است. بخش دوم در دو فصل مشتمل است بر دستاوردها و عملكرد پژوهشي سالهاي 1381 تا 1384 و 1385 تا 1387 همراه با گزارش آماري و كمي دستاوردهاي حوزة پژوهش هنر دربارة طرحهاي پژوهشي؛ مقامات، نشستها، اختراعات و.... برخي از عنوانهاي مطالب كتاب عبارتاند از: بحرانهاي دورة گزار علم در ايران؛ آسيبهاي امروز حوزة پژوهش هنر؛ رسالت و ماموريت؛ اهدف عيني؛ سياستها و راهبردها؛ ساختار و وظايف؛ برخي معيارهاي نقد دستاوردهاي نظام جديد مديريت دانشگاه؛ اهتمام به بازخواني انديشه و تدبير مقولة فرهنگ؛ اهتمام به ايدة دانشگاه بينالمللي هنر؛ معرفي برجستهترين پژوهشگران؛ طرحهاي پژوهشي؛ مقالات؛ دستاوردهاي نشر؛ نشستها؛ اختراعات و...