کتابچة حاضر ترجمة مقاله‌اي از مجموعه «European writers» است که در آن، ضمن بيان سرگذشت نامه‌اي از «آرتور شوپنهاور» ـ فيلسوف ـ به نقد و تفسير فلسفـة فکري و آثار او پرداخته شده است. شوپنهاور در سال 1788م. در «دانتسيگ» متولد شد، او از زمرة فيلسوفان بدبيني است که معتقد است زندگي ارزش زيستن ندارد. وي سه انگيزة بنيادي: نقش پرستي، بدخواهي و همدردي را براي جنب و جوش ابناي بشر در نظر مي‌گيرد. او در نگاهش به زندگي، درد را مهم‌ترين عامل همدردي معرفي مي‌کند، اما تحقير و تنفري که او نسبت به همه دارد، نشان مي‌دهد که او معتقد است حتي در بهترين شرايط، انسان نمي‌تواند از آنچه زندگي عرضه مي‌کند، بهره ببرد. شوپنهاور پس از سال‌ها تلاش در عرصة علم و فلسفه در سال 1860 در گذشت.