در يكي از روزهاي سال 1964، در بوئنوس آيرس، پيرمردي نابينا وارد كتابفروشي مورد علاقه‌اش شد و بعد از خريد دو كتاب به پسر نوجواني كه در آن‌جا كار مي‌كرد، پيشنهاد داد كه هفته‌اي چند روز به آپارتمان او برود و برايش كتاب بخواند. پسر نوجوان، آلبرتو مانگوئل به مدت چهار سال (1964-1968) وظيفة كتاب‌خواني براي پيرمرد را كه لوئيس بورخس نام داشت، به عهده گرفت و تجربة سفر به جهان ادبيات را در معيت پيرمرد از سر گذراند. آلبرتو مانگوئل جستارنويس، رمان‌نويس و مترجم آرژانتيني‌تبار و انگليسي‌زبان در كتاب‌هايش به جلسات كتابخواني‌اش براي بورخس اشاراتي كرده، اما در كتاب حاضر «خاطراتش» با بورخس را به تفصيل و در قالب «روايتي» جستارگونه به نگارش درآورده است.