در رویکرد سلامت نگر به رفتار انسان، پیشگیری مقدم بر درمان است، علاج واقعه را قبل از وقوع باید کرد. برنامه‌ریزی و سیاستگذاری در امر سلامت جسمانی، روان‌شناختی، و اجتماعی، از شیوه‌های پیشگیری و عرضة‌خدمات تخصصی به عموم مردم، به ویژه افراد در معرض خطر است. از سوی دیگر، توانمندسازی افراد و ایمن‌سازی آنان در برابر استرس‌ها و بحران‌ها از بروز و ظهور علائم بیماری جلوگیری می‌کند. در راستای تحقق این اهداف پیشگیراه، پیشگیری اولیه از اولویت خاصی برخوردار است. در این کتاب، ابتدا مفهوم پیشگیری در حوزة سلامت روانی،مشخص، و به دنبال آن به هفت مفهوم کلیدی در این خصوص اشاره شده است. پیشگیری روزمره و دائمی، که براساس خوش‌بینی و سایر جنبه‌های روان‌شناختی مثبت‌نگر بنا نهاده شده است، موضوع فصل دوم کتاب است. راهبردهای رایج پیشگیری، راهبرد آموزشی، تسهیل کفایت اجتماعی، سازماندهی اجتماعی، طراحی مجدد محیط فیزیکی ـ در قالب مدلی مفهومی در فصل سوم عرضه شده است. برنامه‌های پیشگیری در محیط خانواده؛ برنامة پیشگیری در محیط مدرسه؛ برنامه‌هاي پيشگيری اجتماع محور؛ برنامه‌های پيشگيری در محيط کار؛ آموزش، تربيت و مهارت‌ها؛ و آيندة مشاورة پيشگيرانه مباحث فصل‌های ديگر کتاب است.