در اواسط قرن پانزدهم ميلادي، استانبول و بعضي از شهرها به شكل مراكز فرهنگي درآمدند. در دربار زبان فارسي در مدرسه‌ها نيز، زبان عربي اهميت يافت. اين مساله باعث زياد شدن علاقة شاعران و نويسندگان به اين زبان‌ها شد. شاعران ترك نيز با آشنايي‌اي كه با ادبيات فارسي داشتند، به خلق آثاري متاثر از ادبيات فارسي پرداختند. آنها با الگو قرار دادن اين ادبيات، سبك و آرايه‌هاي ادبي را هم در تقليد جست‌وجو كردند و در نتيجه تمامي مضمون‌هايي را كه در ادبيات فارسي به كار برده مي‌شد، به ادبيات تركي انتقال داده‌اند، و بدين‌گونه تمامي واژه‌ها و اصطلاحات فارسي كه اساس اين مضمون‌ها بودند، وارد زبان تركي شد. نگارنده سعي دارد در اين كتاب، تاثير زبان فارسي را بر اشعار شاعران تركي عثماني نشان دهد. وي با معرفي شعراي عثماني، در پنج بخش و درج گزيده‌اي از اشعار آنان، اين دورة تاريخي (از قرن نهم قمري آغاز و تا قرن سيزدهم قمري) را توصيف مي‌كند.