داستان را بايد با فن به دست آورد. تنها در ساية فن و انضباط است كه مي‌توان به آزادي كامل در بيان خلاقه رسيد. از نظر فن نويسندگي، سه چيز اهميت دارد: ساختار، ساختار، ساختار. اگرچه نوشتن از درون نشات مي‌گيرد و كار در آن‌جا آغاز مي‌شود، اما فن و تكنيك اهميت بنيادي دارد. نويسندگي به قصد خدمت به روح، بايد فن بيروني را با دنياي دروني الهام و احساس ادغام كند. نگارنده در اين كتاب، نگاهي تلفيقي (تلفيق تكنيك داستان‌گويي با مكاشفة دروني) به نويسندگي، همراه با مثال‌هايي از تجربيات حرفه‌اي و شخصي خود دارد. برخي از عنوان‌هاي فصل‌هاي كتاب عبارت‌اند از: نگارش طرح داستان: از تصوير ذهني تا بازار فيلم‌نامه؛ ردگيري جزئيات داستان: راز بازنويسي موفق؛ خلق داستان‌هاي شخصيت‌محور؛ يافتن پيوند عاطفي با داستان: از خاص به عام، چگونه به صداي شخصي خود برسيد و آن را آزاد كنيد؛ استفاده از قدرت روياهاي بيداري؛ و خاطرات عاطفي و مهارت‌هاي شهودي.