سرگي آلكساندراويچ يسنين، شاعري با نبوغي متعالي و شگرف بود كه در خانواده‌اي دهقاني در سال 1895 چشم به جهان گشود و از نه سالگي به سرودن شعر پرداخت. در هجده‌سالگي از خانواده جدا شد و در مسكو و پترزبورگ اقامت گزيد. جدايي از مادر و خانه، همواره برايش دردآور بود و اين در بسياري از شعرهايش طنين‌انداز است. كتاب حاضر مشتمل است بر يكي از مجموعه شعرهاي سرگي يسنين، محبوب‌ترين شاعر ملي قرن بيستم روسيه، همراه با شرح زندگي و فراز و نشيب‌هايي كه وي در سفرها و خلق آثارش با آنها دست به گريبان بوده است. انديشة اين مجموعه شعر با آرزوي رفتن او به ايران آغاز مي‌شود؛ از همان زمان‌هايی كه هيجان و تشويش شعر پارسي را در درونش تجربه مي‌كرد، اما اين آرزوي شاعر تحقق نيافت. برخي از عنوان‌هاي فصل‌هاي كتاب عبارت‌اند از: آرزوي شاعر؛ زمستان در باتومي؛ ديگر شعرهاي ايراني؛ ديگر بار در پايتخت؛ در ديار باكو؛ در ملك خان؛ و يسنين شاعر محبوب خلق.