عشق ورزيدن به ديگران و در عين حال داشتن عشق و احترام نسبت به خود، نشانة وجود حصارها و حدود سالم است و عشق به معناي قرباني كردن خود نيست. عشق به مردم، به انسان قدرت تسلط بر يكديگر را نميدهد. در عوض، عشق به مردم افتخار ميدهد كه افرادي منحصر به فرد باشند و بدون در نظر گرفتن مراتب مبتني بر جنسيت، سن، وضعيت مالي و اجتماعي، انتخاب سبك زندگي، نژاد يا مذهب، همه با هم در يك سطح به شمار آيند. هرچند اغلب قرباني كردن خود لازم است، قرباني كردن بايد آزادانه انتخاب شود و آزادانه به وجود آيد، نه اين كه اجباري باشد يا تقاضا شود. نويسنده در اين كتاب، به درك معناي حفظ حدود شخصي در روابط صميمي كمك ميكند. او همچنين به ما كمك ميكند تا بفهميم چگونه اين حدود را بشناسيم و آنها را از تجاوز ديگران حفظ كنيم. از همه مهمتر، او به ضرورت حفظ اين حدود براي صميميت بيشتر بين زوجها تاكيد ميكند.