«مانيفست كمونيست» بيانيه‌اي بود كه كارل ماركس و فردريك انگلس در سنين جواني طي آن برنامة نخستين سازمان مدرن كارگران كمونيست را اعلام كردند. نويسندگان اين بيانيه با تفسيري ماترياليستي از تاريخ و تاكيد بر نقش طبقات و مبارزات طبقاتي معتقد بودند براي رسيدن به جامعة بي‌طبقه و تحول سوسياليستي جامعه، طبقة كارگر بايد چنان قدرتي را در دست خود متمركز كند كه بتواند هرگونه مانع سياسي در سر راه خود به سوي نظام جديد را به كلي خرد و نابود كند. به زعم آنان تنها در اين صورت، يك طبقة حاكم به نام «پرولتاريا» يا جمع بزرگي از تمامي ملت تنها دموكراسي واقعي يا دموكراسي پرولتاريا را ايجاد مي‌كند. در مانيفست كمونيست، كه متن كامل آن در كتاب حاضر آمده است، نظام سرمايه‌داري به علت ايجاد وقفه در رشد نيروهاي توليدي محكوم مي‌شود. مانيفست در آخر فصل دوم خود شامل ده درخواست است كه با در نظر گرفتن عصر انقلاب در ارتباط با مرحلة انتقال مستقيم از سرمايه‌داري به سوسياليسم نوشته شده‌اند.