«فيروزشاهنامه»، شرح زندگي، جنگها و دلاوريهاي فيرزوشاه پسر داراب است. فضاي قصه، فضاي دوران باستان و ايران پيش از اسلام است. اين اثر گذشته از آن كه يكي از نمونههاي برجستة نثر سادة فارسي است و فوايد لغوي و زباني بسيار از آن عايد ميشود، از لحاظ بررسي تاريخ اجتماعي و وضع زندگي مردم ايران در قرن نهم و حتي پيشتر از آن، متني بسيار ارزشمند است. قصهاي زيبا و دلكش كه در زمانهاي گذشته شهرت بسياري داشته است. اثر حاضر به تصحيح فيروزشاهنامه بر اساس روايت محمد بيغمي اختصاص دارد. در مجلد حاضر، بخش عمدة قصه دربارة دلاوريهاي ملك بهمن، پسر فيروزشاه و ماجراي دلادگي او به خورشيدچهره، دختر شكموخان آمده است. اين كتاب را بايد از حماسههاي مردمي محسوب كرد و در سراسر آن سخن از جنگ ايرانيان با اقوام ديگر نظير تركان، چينيان و هندوان است. به اقتضاي اين جنگها، رجز و رجزخواني يكي از مضامين پرتكرار در كتاب است.