انسان‌ها مانند حيوانات، با صدا ارتباط برقرار مي‌كنند. اما زبان به عنوان نظام ارتباطي انسان، منعطف‌ترين نظام‌هاست. زبان را مي‌توان به نوشتار يا علايم تبديل كرد. هر انسان طبيعي قادر به توليد و درك تعداد نامحدودي از جملات است كه در گذشته گفته نشده، همچنين هر انساني به صورت بالقوه قادر به فراگيري هر زباني است و تاكنون هيچ اجتماع فاقد زباني يافت نشده است. با اين وجود، برخلاف اهميت زبان براي انسان، بيش‌تر مردم اطلاعات كمي دربارة زبان‌هاي غير از زنان خود دارند. به همين دليل نويسندگان در كتاب حاضر، تقريبا تمام زبان‌هاي مورد استفاده در حوزة جغرافيايي اروپا، اوراسيا، جنوب و جنوب شرقي آسيا، آفريقا و خاورميانه، اقيانوس آرام، استراليا و آمريكا، در قرن بيستم را جمع‌آوري و معرفي كرده‌اند. اطلاعات كتاب از اين جهت اهميت دارد كه بر اساس تخمين‌هاي اخير، تنها در حدود يك‌دهم از زبان‌هاي امروزي، تا صد سال آينده استفاده مي‌شوند.