نگارنده در بخش نخست كتاب (مجموعه‌ي تاريخ فلسفه)، واكنش سنت‌گرايان را در برابر انقلاب فرانسه بازگو مي‌كند. به زعم وي سنت‌گرايان افرادي بودند كه انقلاب را به منزله‌ي فردگرايي هرج و مرج‌طلبانه و جانشيني براي اثبات اجتماعي مي‌‌دانستند. از جمله‌ي اين افراد مي‌توان از "دومستر"، "شاتو بريان" و "لامته" نام برد. در بخش دوم، آرمان‌شناسان از آن جمله "من دوبيران" معرفي گرديده‌‌اند. گفتني است اين افراد اطلاح‌گران اجتماعي و از جمله كساني بودند كه اعتقاد داشتند عمل انقلاب به گسترش نياز دارد. نيز از فلسفه‌ي تحصلي و فيلسوفاني نظير كلود برنارد، هانري برگسون و اميل ليتره سخن رفته است. در بخش سوم (از برگسون تا سارتر) موضوع فلسفه و دفاعيات ديني در مسيحيت مطرح شده و فيلسوفان اين دوره معرفي گرديده‌‌اند. از جمله نقاط قوت اين جريان را در نيمه‌ي نخست قرن نوزدهم مي‌توان ارتباط موضوعيت ايمان مسيحي با آرمان‌هاي انسان نام برد.
مجموعة نه جلدي «تاريخ فلسفه» به قلم «چارلز كاپلستون» كه به همت عده‌اي از مترجمان به زباني فارسي ترجمه شده است، به بررسي سير تحولي فلسفه از آغاز تا قرن بيستم مي‌پردازد. جلد نهم اين مجموعه به شرح فلسفه‌هايي از زمان «من دو بران» تا «سارتر»، اختصاص دارد. برخي از عنوان‌هاي مطرح در اين مجلد عبارت است از: از انقلاب تا آگوست كنت؛ التقاط گرايي؛ فلسفه اجتماعي در فرانسه؛ فلسفة علم؛ روح‌باوري و...