«عصر طلايي» و «عصر نقره‌اي» شعر روس دوره‌هايي هستند كه منتقدان و صاحب‌نظران ادبيات روسيه به طور تقريبي نام‌گذاري كرده‌اند و بيش‌تر هم بر سر تاريخ مشخص آنها اختلاف دارند. عصر طلايي به دوره‌اي اطلاق مي‌شود كه شعر روس پس از دوران شكل‌گيري خود در قرن هجده، در نيمة اول قرن نوزدهم به اوج شكوفايي رسيد و شعر اروپا را تسخير كرد. پس از آن با اوج گرفتن نثرنويسان بزرگي نظير گوگول، تولستوي، چخوف، تورگنيف و داستايفسكي ـ شعر روسي قدري از آن قله‌هايش نزول كرد و سپس دوباره در اواخر قرن نوزدهم سربرافراشت و تا اواسط قرن بيستم تحت عنوان عصر نقره‌اي به حيات شگرف خود ادامه داد و بر بسياري از جريان‌ها و مكاتب شعري جهان تاثير گذاشت. مجموعة حاضر بر اساس همين تقسيم‌بندي شكل گرفته است و دورة پس از عصر نقره‌اي (شعر معاصر روس يا عصر برنزي) را نيز شامل مي‌شود. اين مجموعه پس از معرفي مهم‌ترين شعرا، شعرها، مكاتب و برخي نظريات انتقادي به شعر معاصر روس يا عصر برنزي مي‌رسد. از شعر معاصر به علت اهميت آشكار دوره‌هاي پيشين شعر روس، تنها از «ايئوسيف بروتسكي» ـ آخرين نويسندة نوبل گرفتة روسيه و سمبول شاعران معاصر ـ نام برده شده است.